My Items

შეხვედრა იაგელონის უნივერსიტეტის მკვლევარი ანა ციესლევსკასთან (Ge/Eng/Ru)

იაგელონის უნივერსიტეტის მკვლევარი ანა ციესლევსკა დაესწრო სამოქალაქო საზოგადოების სკოლას. ორგანიზაციის ხელმძღვანელმა რამინ ბაირამოვმა სტუმარს გააცნო ორგანიზაციის საქმიანობა და დასახული გეგმები. გარდა ამისა, მათ განიხილეს საქართველოში ეთნიკური და რელიგიური უმცირესობების მდგომარეობა. ანა ციესლევსკას აზრით, კულტურული მრავალფეროვნება ბევრ კითხვას ბადებს თანამედროვე საქართველოში Anna Cieślewska, a researcher at Jagiellonian University, attended the School of Civil Society. The head of the organization, Ramin Bayramov, acquainted the guest with the activities of the organization and the outlined plans. Besides, they discussed the position of ethnic and religious minorities in Georgia. According to Anna Cieślewska, cultural diversity raises a lot of questions in modern Georgia. Anna Cieślewska, исследователь Jagiellonian University, посетила Школу Гражданского Общества. Руководитель организации Рамин Байрамов ознакомил гостья с деятельностью организации и намеченными планами. Помимо этого обсуждали положение этнических и религиозных меньшинств Грузии. По мнению Anna Cieślewska, культурные разнообразие вызывает много вопросов в современной Грузии.

საქართველოში მცხოვრები ეთნიკური უმცირესობების სამოქალაქო ჩართულობა

სამოქალაქო საზოგადოების სკოლა 25 ივლის შეხვდა ახალგაზრდებს. შეხვედრის ფარგლებში განვიხილეთ აქტუალური თემა "საქართველოში მცხოვრები ეთნიკური უმცირესობების სამოქალაქო ჩართულობა". შეხვედრის მიზანი იყო ინფორმაცის, გამოცდილების გაზიარება და გაცვლა. სამოქალაქო საზოგადოების სკოლა მზად არის დაეხმაროს ახალგაზრდებს სამოქალაქო ინტეგრაციაში.

მემორანდუმი „კავკასიის განვითარებასთან“

დღეს, გაფორდა ურთიერთთანამშრომლობის მემორანდუმი „სამოქალაქო საზოგადოების სკოლას“ და „კავკასიის განვითარებას“ შორის, რომელიც მიზნად ისახავს არასამთავრობო ორგანიზაციები თანამშრომლობას სამეცნიერო-კვლევით, კულტურულ, საგანმანათლებლო, სამართლებრივ, სპორტულ, ახალგაზრდულ, ტურისტულ და სხვა სფეროებში საქართველოს მრავალკულტურული და მრავალეთნიკური დასახლებების მქონე რეგიონებში.

შიმშილობა მარნეულში. რა ხდება ეპიდემიის გამო დაბლოკილ ქალაქში?

საქართველოში,კერძოდ საკარანტინო ზონად გამოცხადებულ მარნეულში, დაიწყო პროტესტი კარანტინისა და საკვებისათვის ფულის გამომუშავების გამო. დღეს ეს საკითხი განიხილულ იქნა ,,სამოქალაქო საზოგადოების სკოლის'' დირექტორის რამინ ბაირამოვის ინტერვიუში იგერ კურაპტიოვთან ერთად.

ნიკოლოზ თევზაძე- რასიზმის არსებობა თუ არარსებობა დამოკიდებულია ჩვენზე, საზოგადოებაზე

მსოფლიო რამდენიმე ათასწლეულს ითვლის და ამ დროის მანძილზე კაცონრიობამ განვითარების საკმაოდ რთილი და ხანგძლივი გზა განვლო. თუ გადავხედავთ მსოფლიო ისტორიას აღმოვაჩენთ რომ სამყარო არაერთი გამიწვევისა თუ პრობლემის წინაშე მდგარა, ისეთი პრობლემებისა როგორიცაა: ტერორიზმი, გენდერული უთანააწორება, რასიმი, ჰომოფობია, ქაენოფობია თუ სხვა. ამჟამად მე ყურადღებას გავამახვილებ რასიზმზე, ხშირად საუბრობენ საკითხზე თუ რამდენად არსებობს რასიზმი ჩვენს საზოგადოებაში. ჩემი აზრით ამ კითხვაზე ცალსახა პასუხის გაცემა არასწორი იქნება, რადგან რასიზმის არსებობა თუ არარსებობა დამოკიდებულია ჩვენზე, საზოგადოებაზე. ყველასათვის ცნობილია, რომ ძირითადად რასისტული დამოკიდებულების მსხვერპლი ფერადკანიანი ადამიანები იყვნენ, მიზეზი ამისა კი იყო ის რომ მათი განსხვავებულება შიშს აღძრავდა საზოგადოებაში, თუმცა ცხადია ისიც, რომ რასიზმის მსხვერპლი ყველა შეიძლება იყო. 2020 ის მთავარი გამოწვევა არის COVID-19, რომელმა ადამიანები არსებითად შეცვალა. საწყის ეტაპზე ამ ვირუსის არსებობამ ჩინეთის სახელმწიფო და ჩინელები საზოგადოების მხრიდან ჩაგვრის მსხვერპლი გახადა, რადგან ადამიანები თვლიდნენ, რომ ყველა ჩინელი ამ ვირუსი მატარებელი იყო და თავს იკავებდნენ მათთან ურთიერთობისგან, რაც ჩემი აზრით არასწორია, თუმცა ვირუსის ფართო მაშტაბებით გავრცელებამ ადამიანებს დაანახა, რომ ერთმანეთს გვერდით უნდა დაუდგნენ, რომ უნდა დაიცვან და უყვარდეთ ერთმანეთი. ხშირად მსჯელობენ და ცდილობენ იპოვონ გამოსავალი და ებრძოლონ რასიზმს, ვფიქრობ რომ რასიზმთან ბრძოლის მთავარი იარაღი ვართ ჩვენ ადამიანები. ყველა ჩვენგანმა უნდა შევძლოთ და მივიღოთ ადამიანები ისეთებად როგორებიც არიან. საბოლოო ჯამშვი ვფიქრობ, რომ ჩვენი როგორც ცივილიზირებული საზოგადოების მოვალეეობა პატივი ვცეთ ერთმანეთს განურჩევას სქესისა, სარისა, რელიგიური თუ ეთნიკური შეხედულებისა. ნიკოლოზ თევზაძე, საერთაშორისო ურთიერთობები, ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტი

გოჰარ აღჯოიან- ძალადობის რაოდენობა გაიზრდება

ბოლოდროინდელი მოვლენებიდან გამომდინარე მოსალოდნელია, რომ ოჯახური ძალადობის შემთხვევების რაოდენობა გაიზრდება, რადგან მოძალადეები უფრო მეტ დროს გაატარებენ სახლში, გასათვალისწინებელია ისიც, რომ, უმეტეს შემთხვევაში მოძალადე მწვავე ფორმებით ავლენს ძალადობას, ეს კი პათოლოგიურ დაავადებას წარმოადგენს. ძალიან სახიფათო იქნება ასეთ ადამიანებთან ერთად მთელი დღის გატარება. დაახლოებით ვიცით რამდენმა ბავშვი დარჩა მშობლის გარეშე ოჯახური ძალადობის გამო, ვიცით რამდენი მშობელი დარჩა შვილის გარეშე, დაახლოებით ვიცით რამდენი ადამიანისთვის გახდა ცხოვრება უაზრო, უფერული, მიზანდაკარგული. რატომ? თითოეული ჩვენგანის გამო. დიახ, მეც ვარ დამნაშავე, შენც, ჩვენი მეგობრებიც, ოჯახის წევრებიც და უცნობ-ნაცნობებიც. პირადად მე, იმ რეგიონიდან ვარ, სადაც ძალადობა უჩვეულო მოვლენა არ არის. მახსოვს, პატარობაში, ვხედავდი როგორ ძალადობდა ქმარი ცოლზე, დედა შვილზე, შვილი მოცუხ მშობელზე, დედამთილი რძალზე, მომავალში რძალიც დედამთილზე, მეც ვფიქრობდი, რომ ეს წესია. ალბათ რამე დააშავეს, ალბათ ღირსი არიან და იმიტომ, ვფიქრობდი მე. იცით რატომ ვფიქრობდი ასე? საზოგადოებამ ასე მასწავლა, საზოგადოებამ ასე გასწავლათ, საზოგდოება ასე ასწავლის ახლაც, რომ ძლიერთან ყოველთვის სუსტია დამნაშავე და ამბობს, რომ რადგან შენ სუსტი ხარ, შენ უნდა მოითმინო, შენ უნდა მიიჩნიო ეს ყველაფერი ნორმად, შენ უნდა იცხოვრო ისე, როგორც გეტყვიან, რადგან თან სუსტი ხარ, თან ქალი. როდესაც ამ პრობლემაზე საუბრობენ, საზოგადოებას და მის როლს სულ ბოლოში ახსენებენ ხოლმე, მაგრამ საზოგადოება ამ პრობლემის თავშია. შენ იცი, რომ შენი მეზობელი ან ახლობელი ინტენსიურად ძალადობს თავის ცოლზე, გესმის მისი ტირილის ხმა, ხედავ დალურჯებულ სახეს, ხედავ უიმედო თვალებს, ხედავ დასუსტებულ სულს და რას აკეთებ? არაფერს! უბრალობ ფიქრობ, რომ სხვისი ოჯახის საქმე შენ არ გეხება, მაგრამ იმავე დროს მიდიხარ და გაღიმილებულ სახით შენს ოჯახს უყვები ახალ ამბავს, ფიქრობ, რომ ალბათ ღირსია და უმიზეზოდ არ სცემს ქმარი ცოლს, რომ ყველაფერს აქვს მიზეზი. აი, ზუსტად აქედან იწყება კატასტროფა. ქალები, რომლებიც წლების მანძილზე არიან ძალადობის მსხვერბლი, ვერც კი წარმოიდგენენ, რომ არსებობს სხვანაირი, ლამაზი, ფერადი სამყარო, რომ შეიძლება მშვიდად, შიშის გარეშე ცხოვრება, ფიქრობენ, რომ შვილების გამო უნდა დარჩნენ, ფიქრობენ, რომ ყველაფერი მათი ბრალია, ფიქრობენ საზოგადოების აზრზე, რომლისთვისაც ისინი მხოლოდ განხილვის ობიექტები არიან, ფიქრობენ, რომ რადგან წასასველი ადგილი და ფული არ აქვთ, უნდა დარჩნენ მოძალადესთან, იმის იმედიც აქვთ, რომ მოძალადე შეიცვლება, რაც უმეტეს შემთხვევაში გამორიცხულია. მაგრამ არის ერთი მაგრამ, მათ არ ესმით, რომ სტრესულ, კონფლიქტურ გარემოში გაზრდილ ბავშვებისთვის რთულია „ჯანსაღი“ ფსიქიკის ჩამოყალიბება. ამიტომ, სჭირდებათ მათ ჩვენი დახმარება, ჩვენი დაცვა, ჩვენი მზრუნველობა. აქვე უნდა აღვნიშნო, რომ თითოეული პოლიციელი ვალდებულია დაიცვას ნებისმიერი მოქალაქე, თქვენთვის სულ ერთი უნდა იყოს ვინ ვისი ნათესავია, თქვენ ვალდებულება გაქვთ, როგორც პოლიციელს და როგორც უბრალო ადამიანს. და კიდევ, ძვირფასო ფსიქოლოგებო, თქვენი დახმარებაც ძალიან სჭირდებათ ასეთ ადამიანებს და ხანდახან უანგარო სიკეთის გაკეთებაც უნდა შეგეძლოთ. ,და ჩვენ ერთად ყველაფერი შეგვიძლია! გოჰარ აღჯოიან, ივ. ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფსიქოლოგიისა და განათლების მეცნიერებათა ფაკულტეტის მეორე კურსის სტუდენტი

ჯივან მკრტჩიანი- ერთიანი და ძლიერი საქართველო

ქვეყნის განვითარების პერსპექტივას ვხედავ თანასწორობისა და ერთიანობის დამკვიდრებაში, საზოგადოების სამოქალაქო განათლების და თვითშეგნების დონის ამაღლებაში და სამოქალაქო ინტეგრირებაში. თანასწორობა, როგორც დემოკრატიის წყარო, ჯერ კიდევ მე-12 საუკუნეში იყო ქართულ ეროვნულ აზროვნებაში დამკვიდრებული, რომლის ნათელი მაგალითია ციტატა ვეფხისტყაოსნიდან- „ლეკვი ლომისა სწორია, ძუ იყოს, თუნდა ხვადია“. საქართველო არის მულტიეთნიკური, მულტიკულტურული და მულტირელიგიური ქვეყანა, სადაც საუკუნეების განმავლობაში აქ მცხოვრებმა ადამიანებმა, მიუხედავად მათი წარმომავლობისა, ეთნიკური თუ რელიგიური კუთვნილებისა, იცხოვრეს ურთიერთპატივისცემისა და ურთიერთსიყვარულის საფუძველზე, საერთო თანაცხოვრობის წესების დაცვით. დღეს საქართველოში არის მყარი საკანონმდებლო გარანტიები თანასწორობის უზრუნველსაყოფად. მაგრამ, ვფიქრობ, თანასწორობა თავისი არსით შეიძლება მიღწეულ იქნეს იმ შემთხვევაში, თუ თანასწორობის პრინციპი ნებისმიერი ადამიანის მიერ, თავისი ნება-სურვილით და არა კანონით იქნება დაცული. ამიტომაც, მე, როგორც საქართველოს მოქალაქე და ახალი თაობის წევრი, ყოველთვის ყველაფერს ვაკეთებ, რომ თანასწორობა უფრო მეტად დაცული იყოს ადამიანების მხრიდან ღრმა ცნობიერების საფუძველზე, ვიდრე კანონის ძალით. თუ გვინდა, რომ ჩვენი ქვეყანა განვითარდეს, რომლის პერსპექტივაც ნამდვილად აქვს, მაშინ არც ერთ საქართველოს მოქალაქის თუ მცხოვრები პირის მიმართ არ უნდა განხორციელდეს დისკრიმინაცია, დისკრიმინაციული განხაცდება, ეს იქნება ეთნიკური, რელიგიური, გენდერული თუ სხვა ნიშნით. არამედ პირიქით, ჩვენ ყოველთვის უნდა ვიყოთ ერთმანეთის გვერდით, უნდა დავეხმაროთ ერთმანეთს. ისედაც, საქართველოხომ ჩვენი სახლია, რომელიც დაჭრილია და სჭირდება ნებისმიერი ჩვენგანის, როგორც ერთიანი ძლიერი საქართველოს შვილების დახმარება. საქართველო, ისედაც პატარა ქვეყანაა და ერთმანეთის მიმართ ცუდი, ნეგატიური და დისკრიმინაციული, შეურაცმყოფელი განხადებების გაკეტების ნაცვლად, უმჯობესია საერთო მტრის წინააღმდეგ ვიბრძოლოთ. ღრმა იმედი მაქვს, რომ ჩვენი ერთიანობით ჩვენი სამშობლო- საქართველო იმდენად გაძლიერდება, რომ აღიდგენს ტერიტორიულ მთლიანობას. დარწმუნებული ვარ, რომ ახლო მომავალში ჩავეხუტებით ჩვენ ოს და აფხაზ ძმებს, ჩავეხუტებით ნებისმიერ საქართველოს მაცხოვრებელს სითბოთი და სიყვარულით, სიხარულითა და პატივისცემით. ძალა ერთობაშია! ჯივან მკრტჩიანი, ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტის მესამე კურსის სტუდენტი

ონლაინ კონფერენცია პოლიტოლოგ გელა ვასაძის მონაწილეობით

სამოქალაქო საზოგადოების სკოლამ გამართა ონლაინ კონფერენცია პროგრამა ზუუმ-ის მეშვეობით, პოლიტოლოგ გელა ვასაძის მონაწილეობით თემაზე “ახალი პოლიტიკური რეალობა კორონავირუსის ფონზე”. სკოლა აგრძელებს კონფერენციებისა და სემინარების ტარებას ამ ფორმატში ახალგაზრდების, მოწვეული ექსპერტებისა და საზოგადო-პოლიტიკური მოღვაწეების მონაწილეობით.

მარგარიტა ავაკიანი- არ ვიტყვი იმას, რომ ეთნიკურად სომეხი ვარ, ეს ისედაც ცნობილია

გამარჯობა. მე ვარ მარგარიტა ავაკიანი მე არ ვიტყვი იმას, რომ ეთნიკურად სომეხი ვარ, ეს ისედაც ცნობილია. ასევე არ ვიტყვი, რომ ვიცავ ჩემს აზერბაიჯანელ მეგობრებს, მათ ეს სულაც არ სჭირდებათ. ბევრი ვიფიქრე დამეწერა, თუ არა ეს ყველაფერი, იცით რატომ? იმიტომ, რომ ვფიქრობ საქართველო და ზოგადად მსოფლიო დგას უფრო მეტად რთული პრობლემის წინაშე, ვიდრე ეს საკითხი წარმოადგენს. შეიძლება ბევრმა არ დამეთანხმოს, მერწმუნეთ, ეს სულაც არ გამაკვირვებს. უბრალოდ მაბრაზებს ის ფაქტი, იმ დროსაც კი, როდესაც ადამიანები დგანან სიკვდილ-სიცოცხლის საკითხის წინაშე, იწყებენ შენი ეროვნული კუთვნილების, რელიგიის, ენის განკიცხვას... აღსანიშნავია, რომ საქართველოში ეთნიკური უმცირესობების დისკრიმინაციული მოპყრობა ხშირად ხდება… თუმცა, იმის გათვალისწინებით, თუ რა ვითარებაა, როდესაც ყველა ადამიანი, მიუხედავად წარმოშობისა, თანაბრად დაუცველია, კრიტიკა ეთნიკურობისა თუ სხვა პირადი მახასიათებლების მიმართ არსებობს. მეგობრებო სასაცილოა, მერწმუნეთ ვინც “აკრიტიკებს’’ საქართველოში ეთნიკურ უმცირესობებს, ამ ადამიანებს ძალიან ვიწრო მსოფლმხედველობა აქვთ. მოდით ჩვენ, საქართველოს მოქალაქეებმა, მათ, ვინც დაიბადა, გაიზარდა, ცხოვრობს და აპირებს ამ სახელმწიფოში ცხოვრებას. ვიფიქროთ იმაზე, თუ როგორ შეგვიძია დავეხმაროთ მას ამ გამოწვევის დაძლევაში და არ დავკარგოთ დრო გაუნათლებელი ადამიანების მიერ გამოთქმულ მოსაზრებებზე. მე დარწმუნებული ვარ, მალე ყველაფერი ძალიან კარგად იქნება... მე თითოეული თქვენგანის გვერდით ვიქნები, თუ ჩემი დახმარების საჭიროებას განიცდით. გამაგრდით, ჩვენ ერთად ძალიან ბევრი გასაკეთებელი გვაქვს.

ზინაიდა ბესტაევა- ვარ ეთნიკურად ოსი და საქართველოს მოქალაქე

გამარჯობა, მას შემდეგ,რაც მარნეული და ბოლნისი საკარანტინო ზონად გამოცხადდა, სოციალურ ქსელებში აზერბაიჯანელების მიმართ არაერთი დისკრიმინაციული და სიძულვილის შემცველი პოსტი და კომენტარი გავრცელდა. ვარ საქართველოს მოქალაქე, ეთნიკურად ოსი.ქართველი და მუსლიმი მეგობრები მყავს და ყველა მათგანი მეამაყება... ისევე როგორც მემამაყება ჩემი ოსობა! მრავალფეროვნება ჩვენი ქვეყნის სიმდიდრეა!იმაზე მეტი გვაქვს საერთო ვიდრე ეს ზედაპირზე ჩანს! ჩვენი ტრადიციები, ურთიერთპატივისცემა, სიყვარული, სტუმარ-მასპინძლობა და თუნდაც ყოველდღიურობაში გამოყენებული ათასობით სიტყვა. ხშირად როდესაც,4 მილიონიან საქართველოზე საუბრობთ, უნდა გახსოვდეთ ეს უბრალოდ ციფრი არ არის, ეს ხალხის და საქართველოს მოქალაქეების ერთობაა: ქართველის,ოსის, აზერბაიჯანელის, სომეხის, აფხაზის,ქისტის, ქურთის და ა.შ... ხუთჯვრიანი დროშის ძალა ერთობაშია. კანონის წინაშე ყველა თანასწორნი ვართ, განურჩევლად ეთნიკური, რელიგიური თუ ენობრივი კუთვნილებისა.მე არ ვარღვევ სახელმწოფოს მიერ დადგენილ შეზღუდვებს, ვრჩები სახლში!

გულსაფა ბაირამოვა-ვარ ეთნიკურად აზერბაიჯანელი და საქართველოს მოქალაქე, რითაც ძალიან ვამაყობ GE/AZE

გამარჯობა! მე ვარ გულსაფა ბაირამოვა. ვარ ეთნიკურად აზერბაიჯანელი და საქართველოს მოქალაქე, რითაც ძალიან ვამაყობ. მოდით ერთად დავფიქრდეთ რა ხდება ახლა... სად არის ჩვენი ერთობა რითაც თავს ვიწონებდით მუდამ? ძალა ხომ ერთობაშია! სად და როდის დავკარგეთ ერთობა? ძალიან ვწუხვარ, რომ ახლა ასეთი ქსენეფობური განცხადებები კეთდება საქართველოში. ეს არ ხდება მხოლოდ აზერბაიჯანელების მისამართით, ეს ყველა ეთნიკურ უმცირესობას ეხება, რომლებმაც ენა არ იციან და შესაბამისად, ვერ ახერხებენ სრულფასოვან ინტეგრაციას. ვერავინ ვერ შეძლებს დამიმტკიცოს, რომ საქართველო არ არის ჩემი საზრუნავი ქვეყანა, რადგან საქართველო ჩემი სამშობლოა. ძალიან მყვარს ჩემი სამშობლოს ყველა კუთხე და დიდ პატივს ვცემ ქართველებს, ქართულ ლიტერატურას, ქართულ ისტორიას, ქართულ ენას, ქართულ კულტურასა და ტრადიციებს. ასევე, მე თვითონ ვარ მუსლიმანი და პატივს ვცემ ნებისმიერი სხვა რელიგიის წარმომადგენელს. (შესაბამისად, ველოდები ასეთ დამოკიდებულებას სხვების მხრიდანაც). ჩემი დედაენა აზერბაიჯანულია. პარალელურად ვფლობ 4 ენას: ქართულს, რუსულს, თურქულს და ინგლისურს. დავამთავრე აზერბაიჯანული სკოლა ქალაქ გარდაბანში. ქართულ ენას კარგად ვფლობ, რადგან მქონდა შესაძლებლობა და დავდიოდი ქართულის გაკვეთილებზე (ხოლო ვისაც არ ჰქონდა საამისო სახსრები, ვერ მიიღო შესაბამისი განათლება და ეს არათუ მისი, არამედ სახელმწიფოს და განათლების სისტემის ბრალია). ახლა ვსწავლობ ილიას სახემწიფო უნივერსიტეტის სამართლის სკოლაში, სახელმწიფო გრანტით. ძალიან ბევრი ქართველი მეგობარი მყავს და აქედან მსურს მადლობა გადავუხადო მათ მხარდაჭერისათვის. ჩემი აზრით, ისინი არიან ნამდვილი ქართველები, პატრიოტები და ღირსეული ადამიანები. მე არ მსურს განვასხვავო საქართველოს მოქალაქეები ეთნიკური, რელიგიური ან სხვა მნიშვნელობით. მოდით ვეცადოთ ვიყოთ ტოლერანტები. ჩვენი მიზანი უნდა იყოს მშვიდობობა, უკეთესი მომავალი, ერთობა, დემოკრატიული სახელმწიფოს შენება და არა ის რაც ახლა ხდება. სამწუხაროდ, მთელ მსფლიოსთან ერთად ვდგავართ ერთი დიდი პრობლემის წინაშე და საქათველოში საბედნიეროდ არ არის სიტუაცია იმდენად ცუდად, რამდენადაც ჩინეთში ან იტალიაში, ჩვენთან იმდენად არაა გავრცელებული ვირუსი. ახლა ჩვენ ერთად უნდა ვიბრძოლოთ ვირუსის დასამარცხებლად და არა სიძულვილის გასაღვივებლად. P.S. თითოეული ჩვენგანის გულისტკივილი არის აფხაზეთი და ოსეთი! ჩვენი მტერი არის რუსეთი! ასეთი ქსენეფობიური მიდგომის მაგივრად მოდით გავაერთიანოთ ძალები და დავიბრუნოთ ჩვენი სამშობლოს ულამაზესი კუთხები. Hər kəsə salam. Mən Gülsəfa Bayramova. Etnik AZƏRBAYCANLI olan GÜRCÜSTAN vətəndaşı və bununla çox fəxr edirəm. İndi əlimdə pasportumu tuturam. Bu nə deməkdir bilirsinizmi? Gəlin birlikdə indi nə baş verdiyini düşünək! Birlik harada qaldı? Bəs güc birlikdə idi? Biz bu birliyi hansı ara itirdik axı? Çox təəssüflər olsun ki, indi Gürcüstanda bele ksenefob hadisələr baş verir. Bu yalnız azərbaycanlılara qarşı deyil, bu hər bir gürcü dili bilməyən və etnik azlıqların nümayəndərinə aid edilir. Heç kim mənə bura sənin ölkən deyil deyə bilməz. Çünki Gürcüstan mənim vətənimdir. Vətənimin hər tərəfini çox sevirəm və Gürcüstan xalqına, ədəbiyyatına, tarixinə, dilinə, mədəniyyətinə, adət- ənənəsinə çox hörmət edirəm və sevirəm. Həmçinin dininə də. Mən özüm müsəlmanam və başqa dini mənsubiyyəti olan insanlarada hörmət edirəm (Hər kəsdən bu düşüncəyi gözləyirəm).
Mənim ana dilim azərbaycan dilidir. Paralel olaraq 4 dil bilirəm. Qardabani şəhərində 3 nömrəli azərbaycan dilli məktəbi bitirmişəm. Gürcü dilini yaxşı bilirəm, ancaq bu faktı göz ardı edə bilmərəm ki, mənim imkanım var idi deyə mən gürcü dili hazırlığına getdim (imkanı olmayanlar getmirdilər və bu səbəbdən indi gürcü dilini yaxşı bilmirlər, bunun isə günahkarı hökumət və təhsil nazirliyidir). İndi İlia Dövlət Universitetinin Hüquq fakultəsində dövlət qrantı ilə oxuyuram. Çoxlu gürcü dostlarım var və burdan onlara dəstəkləri üçün minnətdarlığımı bildirirəm. Məncə onlar əsl Gürcü, patriot və mehriban insanlardırlar. Və bunuda qeyd edim ki, mən insanları milli mənsubiyyət və başqa faktorlara görə heç bir zaman seçməmişən nə də seçmərəm.
Mən Gürcüstan vətəndaşlarını etnik, dini mənsubiyyətlərinə görə ayırmaq istəmirəm. Gəlin birazsa tolerant olaq. Bizim məqsədimiz dinclik, birlik, yaxşı gələcək və yaxşı dövlət yaratmaq olmalıdır. İndi baş verən hadisələr kimi şeylər yox. Təəssüflər olsun ki, dünya olaraq çox böyük problemlə qarşı qarşıya dururuq. Xoşbəxtlikdən Gürcüstan Çin və İtalya qədər zərər çəkmir. Ətrafda Koronavirus yayılmağa davam edir və biz bu problemin həlli üçün çalışmalıyıq.
P.S. İşğal olunmuş Abxaziya və Osetiya hər birimizin ürək ağrısıdır! Bizim düşmənimiz Rusiyadır! Belə bir ksenefob duruş yerinə gəlin birlikdə işğal olunmuş torpaqlarımızı geri qaytarmağa çalışaq.

კორონავირუსის წინააღმდეგ დამცავი საშუალებების დარიგების აქცია ახალქალაქში

დღეს „სამოქალაქო საზოგადოების სკოლის“ აქტივისტებმა ახალქალაქში „ახალი ლიდერების ინიციატივას“ და „სააკაშვილის საპრეზიდენტო ბიბლიოთეკის“ მხარდაჯერით უფასოდ დაარიგეს კორონავირუსის წინააღმდეგ დამცავი საშუალებები (დამცავი ნიღბები, ხელთათმანები და სადეზინფექციო ხსნარი). მადლობას ვუხდით „ახალ ლიდერთა ინიციატივას“, „სააკაშვილის საპრეზიდენტო ბიბლიოტეკას“ და ჩვენი სკოლის მოხალისეებს. სამოქალაქო საზოგადოების სკოლა გისურვებთ ჯანმრთელობას!